Jak się zachować
Warszawa to (jak na polskie warunki) eklektyczne miasto, z dużą rotacją mieszkańców. W dużej mierze mamy tu jednak na myśli migracje wewnętrzne, w ramach kraju. To miasto studentów, ale także biznesu. Mówiąc wprost – w uprzedzeniu, że karierę w Polsce można zrobić głównie tutaj tkwi ziarnko prawdy.
Warto poznać podstawowe zasady zachowania się po warszawsku. Kilka prostych punktów, które zmniejszą prawdopodobieństwo ofuknięcia.
Zachowanie rytmu.
Warszawa to największe miasto w Polsce i wśród Polaków postrzegane jest jako dynamiczne, szybkie i „w pędzie”. Niezależnie od tego, czy Tobie wyda się umiarkowanie zapełnionym, czy faktycznym centrum wszechświata, uszanuj tzw. warszawską sekundę (czas od zmiany światła na ulicy z czerwonego na zielone a zatrąbieniem przez kierowcę samochodu za tobą), trzymanie się prawej strony na schodach ruchomych i pozostawienie fast lane po lewej oraz sprawne przemieszczanie się pomiędzy środkami komunikacji. Chwila zagapienia może spowodować nafukanie na Ciebie zestresowanych obywateli.
Oszczędny uśmiech i small talk.
Warszawa to nie miasto uśmiechu. Jeśli usłyszysz jednak, że uśmiech na ulicy spowoduje, że będziesz postrzegany jako co najmniej odurzony, jeśli nie potencjalnie niebezpieczny – to wiedz, że to przesada. NIe zrażaj się, jeśli spotkasz się z neutralnie wrogą miną. Rozpoczęcie small talku od prośby lub pytania zazwyczaj rozchmurza rozmówcę.
Pochodzenie.
„Skąd jesteś” to jedno z podstawowych pytań, które zadają sobie mieszkańcy Warszawy. Możesz odnieść wrażenie, że Polacy mieszkający w Warszawie dzielą się z grubsza na przyjezdnych oraz „od X pokoleń”. Jeśli ktoś przedstawi Ci się jako urodzony warszawiak, okaż uprzejme zaskoczenie i uznanie dla tego rzadkiego faktu.
Ogarnij podstawową topografię miasta.
Lewy i prawy brzeg Warszawy i kluczowe dzielnice. Więcej o tym w dziale Gdzie zamieszkać
Poznaj podstawową historię miasta
Zwróć szczególną uwagę na powstanie warszawskie. To wydarzenie formujące miasto. Podstawowa wiedza o tym, jak bardzo zniszczone było miasto po wojnie oraz świadomość rocznicy wybuchu powstania (1.08.1944 o godz. 17.00 - jako uhonorowanie godziny W w mieście w jubileusz tego dnia wyją syreny i mieszkańcy zatrzymują się na minutę (w tym ruch uliczny).
